Temat natury w polskiej poezji najnowszej kojarzony jest przede wszystkim z dwiema autorkami: Julią Fiedorczuk i Urszulą Zajączkowską. Pierwsza łączona jest z nurtem „ekopoezji”, druga zaś bywa określana „poetką przyrody”. Jednak, co widać w ich nowych tomikach, różnią się one temperamentem oraz kierunkiem artystycznych wędrówek. „Psalmy (2014-2017)” Fiedorczuk zestawiają język nauk przyrodniczych, Biblii z chaosem informacyjnym współczesności. Książka poszukuje drogi ocalenia z językowego kryzysu, który – zdaniem poetki – jest właściwym źródłem aktualnego kryzysu politycznego i ekologicznego. Natomiast Zajączkowską w tomie „minimum”, jak sama mówi, interesuje „poznanie języka roślin i translacja na język ludzi”, co w rezultacie daje wiersze niezwykle oszczędne i precyzyjne w formie, które poszerzają znaczenia kategorii biologiczności.

Julia Fiedorczuk – poetka, prozaiczka, tłumaczka i wykładowczyni akademicka, nominowana do Nagrody Literackiej Nike za powieść „Nieważkość” (2015).

Urszula Zajączkowska – poetka, botaniczka, artystka wizualna i muzyk, laureatka Nagrody Kościelskich za tom „minimum” (2017). Prowadzący: Dawid Bujno

WSTĘP WOLNY, ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA