Na wystawę pt. „Natalia Szostak. Ciało doskonale czarne” składają się prace aktualnie tworzone przez artystkę. Aby osiągnąć możliwie największą autentyczność wypowiedzi wizualnej, Natalia Szostak sięga po szeroki wachlarz środków wyrazu za pośrednictwem takich dziedzin sztuki, jak: malarstwo, rysunek, grafika, wideo, obiekt i techniki mieszane. Ważnym elementem genezy projektu jest obraz Scena Leśna I, będący częścią tryptyku malarskiego przedstawiającego trzy różne sytuacje na tle lasu. Są to wątki zaczerpnięte z osobistej biografii autorki, ale ich rolą nie jest zwykła narracja, lecz próba zobrazowania pojęć wybiegających poza kategorie własnego życiorysu, istniejących jakby poza określonym czasem i miejscem. Pierwszy obraz z serii, prezentowany na wystawie, ukazuje leśny pejzaż, ponad którymi widoczny jest czarny kwadrat – kolejny istotny komponent wystawy. Czarny kwadrat, koło i krzyż pojawiają się w kilku prezentowanych tu pracach, w otoczeniu delikatnie zarysowanych przedstawień natury: leśnej fauny i flory, tlącego się ogniska. To zapożyczone od Kazimierza Malewicza symbole „odczuć świata bezprzedmiotowego”, które w nowym kontekście nabierają znaczenia wielowymiarowego, transcendentalnego, nieuchwytnego. W pracach prezentowanych na wystawie krzyżują się i nakładają następujące wątki: konkretne doświadczenia medyczne autorki związane z jej własnym ciałem, pod wpływem których jej sztuka nabrała wyrazistych cech osobistych; temat cielesności jako nierozerwalnej części materii organicznej, podlegającej jej prawom i ograniczeniom, a jednak pełnej ledwo odczutych tajemnic egzystencjalnych; próba przeniknięcia, a także wizualnego wyrażenia istoty doznań granicznych rzeczywistości materialnej oraz świata metafizycznego. Wątki biograficzne ujawniają się tu w wielu kompozycjach, często łączących elementy abstrakcyjne z przedstawiającymi, nieraz formą podpowiadających religijny podtekst towarzyszący świeckiej tematyce przywoływanych sytuacji, miejsc i zdarzeń. W warstwie semantycznej intrygują powtarzające się elementy przyrody, zwłaszcza motyw lasu – świętego i tajemniczego miejsca poza czasem, „na pograniczu światów”, symbolu duszy, Wielkiej Macierzy dającej schron i bezpieczeństwo, których dopełniają kojące właściwości jego „owoców” – ziół leczniczych. Z drugiej strony las jako niepodlegające ludzkiej kontroli królestwo dzikich zwierząt, a także „siedziba istot nadprzyrodzonych” odsłania nęcące niebezpieczeństwo obcowania ze sferą zjawisk irracjonalnych, powodujące lęk czy obawę przed zbłądzeniem albo zatraceniem się w nieznanym. Dualizmu znaczeń doświadczamy, obserwując także inny, ważki w twórczości Natalii Szostak motyw – motyw światła, źródła wszelkiej widzialności, symbolu Boga, życia i szczęścia, a zarazem pod postacią płomieni ognia niosącego destrukcję oraz piekielne katusze. Pełna powagi, wyciszenia i intymności autorefleksyjna twórczość Natalii Szostak jako indywidualna projekcja stanów psychicznych na niemal wszystkie dostępne współcześnie media wyzwala rodzaj napięcia emocjonalnego, odczucie pewnej nostalgicznej zadumy nad złożonością i ulotnością ludzkiego bytu, nieuchronnością przemijania. Tytułowe „Ciało doskonale czarne” to zaczerpnięte z fizyki kwantowej pojęcie określające ciało całkowicie pochłaniające padające na nie promieniowanie elektromagnetyczne, które w rzeczywistości nie istnieje. Pełni ono zatem funkcję opisową zjawiska znanego wyłącznie jako hipoteza, stanowiąc tym samym przeciwwagę dla wszystkiego co materialne, widzialne, ziemskie.

Kurator wystawy Maria Szymańska-Korejwo

Natalia Szostak – artystka sztuk wizualnych. Urodzona w Szczecinie w 1980. W latach 1999–2009 przebywała w Paryżu, San Francisco i na Brooklinie w Nowym Jorku. Obecnie mieszka i pracuje w Szczecinie. Absolwentka malarstwa na San Francisco State University w Kaliforni oraz grafiki na Akademii Sztuki w Szczecinie. Laureatka Nagrody Artystycznej Prezydenta Miasta Szczecina za rok 2013 oraz nagrody dla wyróżniających się młodych artystów w międzynarodowym konkursie organizowanym przez X-Power Gallery w Los Angeles w 2009. Dwukrotna stypendystka Prezydenta Miasta Szczecina. W latach 2011–2014 autorka niezależnego projektu Platerøwka, którego głównym założeniem była popularyzacja sztuki poza tradycyjnymi strukturami galeryjno-muzealnymi. Aktualnie wykładowczyni na Wydziale Sztuk Wizualnych Akademii Sztuki w Szczecinie oraz doktorantka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Prace Natalii Szostak są pokazywane na wystawach indywidualnych, z których ostatnie to m.in. Esprit de corps organizowana przez Trafostację Sztuki w Szczecinie (2014) czy Sanatorium w berlińskim Momentum Worldwide (2013). Jej działalność obejmuje aktywne uczestnictwo w wielu międzynarodowych projektach artystycznych i wystawach zbiorowych.

www.nataliaszostak.com

Kuratorka wystawy – Maria Szymańska-Korejwo

Wernisaż wystawy: 12 listopada 2015 o godz. 18.00

Miejsce: Muzeum Narodowe w Gdańsku / Gdańska Galeria Fotografii (Zielona Brama), 80-828 Gdańsk, ul. Długi Targ 24

Patronat honorowy nad wystawą objął Mieczysław Struk, Marszałek Województwa Pomorskiego