TAM, GDZIE ROSNĄ POZIOMKI

W ZWIERCIADLE BERGMANA

Cykl filmowy W ZWIERCIADLE BERGMANA

1. 09.- 01.10.2006 r.
2. 22.09. - TAM, GDZIE ROSNĄ POZIOMKI
3. 23.09. - PERSONA
4. 24.09. - ŹRÓDŁO
5. 25.09. - SIÓDMA PIECZĘĆ
6. 26.09. - JAK W ZWIERCIADLE
7. 27.09. - GOŚCIE WIECZERZY PAŃSKIEJ
8. 28.09. - MILCZENIE
9. 29.09. - SZEPTY I KRZYKI
10. 30.09. - SCENY Z ŻYCIA MAŁŻEŃSKIEGO (godz. 15:15, 20:00)
11. 01.10. - JESIENNA SONATA

Seanse: godz. 16:00, 20:00

TAM, GDZIE ROSNĄ POZIOMKI (Smultronstället)

Szwecja 1957, 91 min.

Scen i reż: Ingmar Bergman

wyk. Victor Sjöström, Bibi Andersson, Ingrid Thulin, Gunnar Björnstrand,

Tam, gdzie rosną poziomki to studium przemijania zrealizowane przez zaledwie 37-letniego Bergmana i kolejne osobiste dzieło w filmografii reżysera. Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga, który jedzie z synową ze Sztokholmu do Lund na obchody własnego jubileuszu naukowego. Podróż staje się dla niego wędrówką przez obszary pamięci, refleksją nad życiem i stosunkami z ludźmi. Bohater przywołuje we wspomnieniach swoją pierwszą niespełnioną miłość, nieudane małżeństwo, trudne ojcostwo. Bliskość śmierci sprawia, że Borg uświadamia sobie, iż apodyktycznością, chłodem i obojętnością odgrodził się murem od innych, skazał się na rozpaczliwą samotność. Teraz będzie starał się powoli ów mur burzyć.

W Tam gdzie rosną poziomki Bergman podjął się gry z konwencjami kina. Sekwencje snów stylizowane są na różne nurty kina niemego (od ekspresjonizmu, poprzez surrealizm, aż do wodewilowego impresjonizmu). Autor zaprosił również do współpracy legendarnego reżysera, mentora i twórcę słynnej szkoły szwedzkiej, Victora Sjöströma, który wcielił się w postać profesora Borga i jak mówi sam Bergman "zawładnął (...) tekstem - przerobił go na swoją modłę, włożył weń własne doświadczenia: udrękę, mizantropię, wyobcowanie, brutalność, smutek, strach, samotność, chłód, ciepło, szorstkość i chandrę."

Nagrody: Złoty Niedźwiedź i nagroda FIPRESCI dla Victora Sjöströma na MFF w Berlinie, Złoty Glob dla najlepszego filmu obcojęzycznego, Nagroda Włoskiej Krytyki Filmowej na MFF w Wenecji, nominacja do Oscara za najlepszy scenariusz