teatrfredryTeatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
Teatr Fredry w Gnieźnie
TEATR FREDRY MA HISTORIĘ
Teatr im. Aleksandra Fredry powstał dzięki społecznej inicjatywie Sekcji Teatralnej Towarzystwa Przyjaciół Gniezna, a jego siedzibą stał się budynek kina „Słońce” przy ul. Chrobrego. Teatr zainaugurował swą działalność 1 maja 1946 inscenizacją komedii Józefa Korzeniewskiego STARY KAWALER w reżyserii Henryka Barwińskiego, swego pierwszego kierownika artystycznego. Pod koniec lat czterdziestych Teatr upaństwowiono, a od 1955 roku, jako jedyna profesjonalna scena dramatyczna w kraju, nosi imię Aleksandra Fredry.
Przez 45 lat Teatr funkcjonował jako scena objazdowa. W roku 1991, po zakończeniu trwającej 5 lat przebudowy obiektu, stał się placówką wyłącznie stacjonarną. Jego powtórnym narodzinom w dniu 17 maja 1991 roku towarzyszył Henryk Tomaszewski, światowej sławy mim, tancerz, choreograf, reżyser, założyciel i wieloletni dyrektor Wrocławskiego Teatru Pantomimy, który wraz z ówczesnym dyrektorem Teatru im. A. Fredry Tomaszem Szymańskim otworzył nowy rozdział w działalności gnieźnieńskiej sceny, znaczony kilkuletnią owocną współpracą Gniezna i Wrocławia. Wtedy to powstały tak znaczące inscenizacje jak: Sen nocy letniej (1992 r. ) Przypowieści (1993r.) oraz Spór Pierre’a de Marivaux ( 1995 r.)
Wyróżnikiem repertuaru Teatru stały się liczne inscenizacje klasyki polskiej i obcej, od Sofoklesa po Gombrowicza, ze szczególnym uwzględnieniem dzieł patrona ( tu właśnie w roku 2013 miały miejsce najbardziej uroczyste obchody 220-tej rocznicy urodzin ojca komedii polskiej), oraz szeroka oferta programowa, oparta o klasykę gatunku, skierowana do najmłodszego widza. Obok Tomasza Szymańskiego reżyserowali tu m.in. Józef Jasielski, Lech Raczak, Piotr Kruszczyński, Stanisław Brejdygant, Zdzisław Wardejn, Konrad Szachnowski, z teatrem współpracowali tacy scenografowie jak: Władysław Wigura, Barbara i Lucjan Zachmocowie, Elżbieta Iwona Dytrych, Pavel Hubička, Ewa i Piotr Tetlakowie, Jan Kozikowski, Mirek Kaczmarek.
Teatr prezentował swe dokonania również poza Gnieznem. W roku 2004 współpracował ze Sceną Polską w Holandii podczas organizowanych tam obchodów 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza, w roku 2006 uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu w Sarajewie, w latach 2007-2008 współpracował z Teatrem Narodowym w Tuzli. Spektakl „Kartoteka” Tadeusza Różewicza w reż. Piotra Kruszczyńskiego można było zobaczyć w finale IV edycji Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach w 2001 roku, „Trans-Antlantyk” Witolda Gombrowicza w reż. Lecha Raczaka wziął udział w VII Międzynarodowym Festiwalu Gombrowiczowskim w Radomiu w r. 2006 oraz rok wcześniej w Międzynarodowym Festiwalu „Malta” w Poznaniu. Na poznańskiej „Malcie” w r. 2012 Teatr zaprezentował również „Nie-Boską Komedię. Rzecz o krzyżu” wg Zygmunta Krasińskiego w reż. Piotra Kruszczyńskiego. Ten sam spektakl w roku 2014 został zaproszony do udziału w 39-tych Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska”.
W 2013 r. stanowisko dyrektora Teatru objęła Joanna Nowak, a zastępcą dyrektora został Łukasz Gajdzis. Profil artystyczny oraz repertuarowy sceny zaczął się znacząco zmieniać. Oprócz funkcji edukacyjnej skierowanej do najmłodszej części widowni oraz teatru familijnego, gnieźnieński ośrodek aspiruje dziś do miana teatru współczesnego, żywo reagującego na rzeczywistość i aktywnie rozwijającego swoją funkcję społeczną.
teatrfredry
