NIKOŁAJ KOLADA

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL DIALOG - WROCŁAW

Nikołaj Kolada (ur. 1957), uważany za czołową postać współczesnej dramaturgii rosyjskiej, jest autorem 70 sztuk. Większość z nich została nazwana przez krytyków pogardliwym mianem czernucha, określającym utwory ukazujące najciemniejsze strony życia. Rimma, 30-letnia lekarka, mieszka i pracuje w lecznicy weterynaryjnej gdzieś na końcu świata. Jej pracą, z której – trzeźwa czy pijana – wywiązuje się bez zarzutu jest zabijanie bezdomnych zwierząt. Rimma prowadzi też w lecznicy swoisty salon – całodobową, chętnie odwiedzaną, melinę. Bohaterka Kolady jest świadoma dna, na którym żyje. Wie, że nie ma już nadziei na odmianę losu. Chciałaby tylko, żeby został po niej jakikolwiek ślad. Najlepiej w człowieku, który ją pokocha. Stąd jej ciągłe przypominanie królewicza- wybawcy z Puszkinowskiej Bajki o śpiącej królewnie. Kiedy jednak zjawia się królewicz, to nadzieje Rimmy nie kończą się kwestią żyli długo i szczęśliwie. Takiej pointy nie miewają bajki dla dorosłych.

Nikolai Koleda (born in 1957), who is considered to be one of the most important figures in Russian theatre today, has written 70 plays. Most of them have been described contemptuously by critics as chernukha, a word that refers to works dealing with the darkest side of life. Rimma, a thirty-year- old doctor, lives and works in a vet surgery, somewhere at the end of the world. Her job, which she does very well whether sober or not, is to kill homeless animals. Rimma also runs a kind of a ‘salon’ in the surgery – a 24-hour joint, frequented by drunks. Kolada’s protagonist is aware that her life has touched bottom. She knows that there is no hope for a change. She just wants to leave any mark when she is gone, ideally, in a person that will love her. That is why she constantly refers to Prince Charming from Pushkin’s Sleeping Beauty. However, when the ‘prince’ does appear, Rimma’s hopes do not end with ‘they lived happily ever after’. Fairy tales for adults usually do not have such happy endings.