Wystawa: Małgorzata Wachowicz. Prześwity i puste miejsca

Instytut im. Jerzego Grotowskiego i Muzeum Współczesne Wrocław zapraszają na wystawę towarzyszącą konferencji "Col tempo / Z biegiem czasu" podsumowującej cykl „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych” realizowany przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego w okresie listopad 2021 – kwiecień 2022. Więcej informacji: grotowski-institute.pl.

Otwarcie: 2 kwietnia (sobota), godz. 18.00, poziom 5.
Kurator: Krzysztof Szlapa.

Dołącz do wydarzenia na Facebooku, link.

*

Małgorzata Wachowicz:

Gdybym miała odpowiedzieć dlaczego biorę do ręki aparat i dlaczego robię nim zdjęcia, to powiedziałabym, że nie wiem. "Prześwity i puste miejsca" są o stanie niewiedzenia i zgody na taką czyżby niedorzeczność. Nawet teraz kiedy piszę, nie wiem co jeszcze zobaczę i co wejdzie do cyklu, ta praca jest w ciągłym ruchu. Wiem tylko tyle, że mam w sobie pytania, które muszę zobaczyć w czymś co nazwałabym ramą.

Węgierski fotoreporter Robert Capa mówił, że "jeśli twoje zdjęcia nie są wystarczająco dobre, to znaczy, że nie jesteś wystarczająco blisko".

Interesuje mnie to, co to znaczy być blisko i jak to jest być daleko, albo w ogóle nie być, albo być w dystansie. Myślę o tym, że pomiędzy blisko i daleko jest miejsce, aby mogła wyrazić się potencjalność. Lubię pęknięcia i rozdarcia, lubię niedopowiedzenia. Fotografia i poezja pozwalają mi na konfrontację ze sobą, z innym, ze światem.

*

Krzysztof Szlapa:

Szpary to są miejsca, które kryją coś niewidocznego. Osłaniają przed wglądem, a zarazem prowokują nas do zgłębiania ukrytego wnętrza rzeczywistości – napisała Jolanta Brach-Czaina w "Szczelinach istnienia". Małgorzata Wachowicz poprzez swoje fotografie – świetliste przesmyki kliszy – usiłuje zajrzeć na drugą stronę, aby dojrzeć podszewkę świata…

W takiej wizualnej podróży nie ma nic pewnego, z każdym zdjęciem pojawia się więcej pytań niż odpowiedzi. Próbujemy szukać logicznych powiązań wpatrzeni w pustkę przestrzeni a jedyne co otrzymujemy w zamian to niemal filmowe poczucie utraty orientacji w ciemnym lesie lub gęstej mgle, zagubionej autostradzie…

Na wystawie "Prześwity i puste miejsca" wszelkie tropy są niepewne, to urwane myśli, niedopowiedziane kadry, fotografka stąpa po niepewnym gruncie, opierając się na prze-czuciach. Wciska spust migawki notując kolejne naskórkowe obrazki próbując rozwiązać zagadkę słynnej myśli Heideggera: Stanie w prześwicie bycia zwę "ek-sistencją" człowieka. (Katowice, 9.02.2022)