1 grudnia o godz. 17.00 odbędzie się wernisaż wystawy poświęconej jednemu z najwybitniejszych artystów związanych z Toruniem. Ekspozycję oglądać będzie można w Ratuszu Staromiejskim do 26 lutego. Muzeum Okręgowe w Toruniu zaprasza na wystawę monograficzną Stanisława Borysowskiego. Odbędzie się ona w ramach cyklu prezentacji wybitnych osobowości artystycznych Torunia i regionu, zasłużonych dla lokalnego środowiska kulturalnego i naukowego.

Borysowski, Niesiołowski i Jamontt

W roku 2016 przypada 110 rocznica urodzin, a niebawem, w 2018 roku 30. rocznica śmierci Stanisława Borysowskiego. Te dwie daty są doskonałą okazją do przypomnienia twórczości malarza i grafika, który, wraz z Tymonem Niesiołowskim i Bronisławem Jamonttem, zaliczany jest do najwybitniejszych artystów działających w Toruniu w XX w. Byli to twórcy, którzy zadecydowali o kształcie toruńskiego środowiska artystycznego.

Współzałożyciel Wydziału Sztuk Pięknych

Stanisław Borysowski zajmował bardzo ważną pozycję w sztuce Torunia 2. połowy XX wieku. Był współzałożycielem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i jednym z głównych filarów środowiska artystycznego miasta.

Ponad 40 lat nauczania

Artysta, malarz i grafik po studiach w krakowskiej ASP kontynuował naukę u Józefa Pankiewicza w Paryżu. Po wojnie od 1946 był profesorem i kierownikiem Zakładu Malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, a w latach 1953-72 równolegle uczył w PWSSP (dzisiejsza ASP) w Gdańsku. Był inspiratorem działań artystycznych i założycielem powstałej w 1958 roku Grupy Toruńskiej. Prowadząc od 1945 roku ponad czterdziestoletnią działalność dydaktyczną na uczelniach artystycznych w Toruniu, Łodzi i w Gdańsku, wywarł silny wpływ na kolejne pokolenia malarzy i grafików.

Tylko grafika

Twórczość artysty rozwijała się w dziedzinach malarstwa i grafiki barwnej, tworzonej w metalowej technice własnej. Początkowo naznaczona wpływem szkoły Pankiewicza, podlegała w ciągu lat przemianom stylistycznym, z których najistotniejsza nastąpiła pod koniec lat 50. XX w. W tym czasie artysta odszedł od figuracji i zaczął tworzyć kompozycje abstrakcyjne, budowane z płaskich pól, zróżnicowanych kolorystycznie, walorowo i fakturowo, wchodzących nawzajem w niezwykle dynamiczne konfiguracje. Z czasem poświęcił się wyłącznie niezwykle cenionej przez znawców grafice.

Lokalna tradycja kulturalna

Ekspozycja i towarzyszący jej obszerny, bogato ilustrowany katalog mają na celu pokazanie lokalnej tradycji kulturalnej oraz popularyzację wiedzy na temat sztuki, tworzonej po 1945 roku w Toruniu, w tym wysokiego poziomu grafiki i jej ogólnopolskiej renomy uzyskanej w dużej mierze za sprawą wybitnych dokonań Stanisława Borysowskiego.

Wystawa współfinansowana ze środków Gminy Miasta Toruń.