Wyobraźmy sobie, w jakiej sytuacji znalazły się osoby z niepełnosprawnościami podczas pandemicznego zamknięcia, jak wpłynęło ono na ich podstawowe, codzienne czynności.

Ich rzeczywistość stała się z dnia na dzień labiryntem, do którego trudno zamówić obiad; trójkątem bermudzkim, w którym znikają kurierzy jedzeniowi; przymusowym obozem pracy, gdzie najgorszą męka jest skazanie na jej brak. Radio zamieniło się w megafon, który każdego dnia podawał liczbę zmarłych. Przyjaciele i rodzina byli zawsze zbyt daleko, brakowało miłości dotyku. Spróbujemy spojrzeć wstecz i odtwarzając wspólnie tę sytuację przygotować się na kolejną podobną.

Zapraszamy na performans/koncert, który będzie opowieścią o wykluczeniu i izolacji, szczególnie dotkliwych w czasie pandemii. Joanna Pawlik w swojej codziennej pracy opiera się na własnym doświadczeniu niepełnosprawności, a do projektów zaprasza często również inne osoby z niepełnosprawnościami. Wydarzenie w dużej mierze będzie skupione na improwizacji słownej wokół tematów wynikających z nowej, kryzysowej sytuacji życiowej.