GDAŃSK W OBIEKTYWIE GŁUCHONIEWIDOMYCH. fotografia

rozpoczyna się 2016.01.08 kończy 2016.01.20, 10:00 - 19:00 wernisaż / piątek / 8 stycznia / 18.00

O PROJEKCIE „MY TEŻ CHCEMY POZNAĆ ORAZ POKAZAĆ PIĘKNO I HISTORIĘ NASZEGO GDAŃSKA”

To projekt, który powstał w odpowiedzi na problem jakim jest nieobecność osób głuchoniewidomych (OGN) w życiu społecznym naszego miasta, głównie w życiu kulturalnym. Pragnęliśmy aby głuchoniewidomi mieszkańcy Gdańska zaistnieli w przestrzeni publicznej oraz zaprezentowali możliwości i zdolności jakimi dysponują. Zorganizowaliśmy warsztaty, na których zdobyli potrzebną wiedzę oraz umiejętności aby samodzielnie wykonywać zdjęcia a także cztery plenery fotograficzne. Były to wyprawy w rejony Gdańska (stary Wrzeszcz, Biskupia Górka, Latarnia Morska i Kula Czasu, Teatr Szekspirowski), które jednocześnie wniosły wartości poznawcze i poszerzyły wiedzę historyczną OGN. Ukoronowaniem tych działań jest prezentowana wystawa fotograficzna „Popatrzmy razem na Gdańsk”, która ukazuje gdańskie, czasem mało znane zakątki, z bardzo ciekawej, niecodziennej perspektywy. Mamy nadzieję, że oddziaływanie projektu będzie przebiegać dwutorowo: wpłynie przede wszystkim na osoby głuchoniewidome - wzbogaci ich wiedzę i doświadczenia, pozwoli lepiej poznać swoje możliwości, sprawi wiele radości, przyczyni się do zmiany jakości życia. Liczymy też na to, że wpłynie pozytywnie na lokalną społeczność i jej postrzeganie tej sprzężonej niepełnosprawności, że pozwoli Gościom wystawy na konfrontację swoich przekonań, stereotypów a także na tworzenie wspólnej przestrzeni, która będzie dostosowana do potrzeb osób z uszkodzeniem wzroku i słuchu. W ramach projektu powstanie wspólna płaszczyzna dialogu i porozumienia dla mieszkańców Gdańska i osób głuchoniewidomych – „nasze miasto Gdańsk”. Temat zawsze aktualny, w który wszyscy się chętnie angażują. Wierzymy, że prezentowana wystawa przyczyni się do wzajemnego poznania i zrozumienia.

O TOWARZYSTWIE POMOCY GŁUCHONIEWIDOMYM I DZIAŁANIACH POMORSKIEJ JEDNOSTKI TPG Pomorska Jednostka TPG – jak całe Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym – istnieje po to, aby rozpoznawać indywidualne potrzeby środowiska osób głuchoniewidomych i wychodzić im naprzeciw. Wspieramy zarówno dorosłych, młodzież, dzieci, jak również rodziny osób z jednoczesną dysfunkcją narządu wzroku i słuchu. Pomorskie TPG działa w Gdańsku od 2008 roku. Od tego czasu prowadzimy, m.in. intensywne prace integrujące środowisko oraz promujące problematykę osób głuchoniewidomych i ich rodzin. Działania te mają bardzo zróżnicowany charakter, obejmują m.in. spotkania wyznaczone porami roku i kalendarzem, zabawy okolicznościowe, wycieczki krajoznawcze oraz dydaktyczne, wyjścia do kina na projekcje filmów z audiodeskrypcją, itp. Osoby głuchoniewidome mają możliwość korzystania z różnorodnych i dostosowanych do swoich potrzeb form rehabilitacji. W tym czasie PJW wypracowała także coroczną imprezę, promującą sport osób głuchoniewidomych – „Olimpiadę osób głuchoniewidomych w konkurencjach przeróżnych”. Do tej pory odbyło się pięć edycji tego wydarzenia. W minionym okresie zrealizowaliśmy również kilka projektów regionalnych, ukierunkowanych na wzmacnianie samodzielności i zaradności życiowej OGN. W ciągu 8 lat działalności Pomorskiej Jednostki TPG, liczba podopiecznych wzrosła z kilku osób w roku 2008 do 164 w roku 2015. Zaangażowanie uczestników w zajęcia, obserwacja ich podczas zajęć, bezpośrednie rozmowy oraz ewaluacje projektów, wyraźnie pokazują jak ważny był to czas, jak wiele wniósł nowej wiedzy i umiejętności w ich życie, jak poprawiła się jego jakość. Słowem – łamiąc panujące stereotypy i wyobrażenia o nich samych, starają się jak najpełniej korzystać z życia.

KONTAKT Pomorska Jednostka Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym tel. 881 630 932 http://pomorskie-tpg.blogspot.com/ http://tpg.org.pl

O AUTORACH ZDJĘĆ CZYLI OSOBY GŁUCHONIEWIDOME JEDNAK MOGĄ TAK WIELE… Głuchoślepota – to jednoczesne uszkodzenie wzroku i słuchu. Jest to sprzężona niepełnosprawność, która powoduje wiele trudności w codziennym funkcjonowaniu a przede wszystkim w samodzielnym poruszaniu się, komunikowaniu oraz dostępie do informacji. Znaczna część społeczeństwa nie ma pojęcia o istnieniu tej niepełnosprawności; w odczuciu wielu osób wydaje się to niemożliwe aby jednocześnie nie widzieć i nie słyszeć. Natomiast gdy ktoś ma wśród znajomych lub w swoim bliższym czy dalszym otoczeniu osobę głuchoniewidomą, czy osobiście ją poznaje, staje się współczujący i często przerażony. Swoje przekonania dotyczące osób głuchoniewidomych, ludzie zdrowi opierają na wyobrażeniach, postrzegają je jako osoby mało aktywne, nie mogące samodzielnie funkcjonować. W ten sposób tworzy się wiele krzywdzących, fałszywych stereotypów dotyczących nie tylko osób głuchoniewidomych ale i innych osób z niepełnosprawnością. Osoby z dysfunkcją wzroku i słuchu, są postrzegane jako te, którzy nie mogą być aktywne, nie mogą samodzielnie funkcjonować w wielu obszarach życia społecznego i zawodowego, nie mogą rozwijać swoich zainteresowań. Wynika to głównie z braku wiedzy, doświadczeń, rzetelnych informacji o tym rodzaju niepełnosprawności a także przez patrzenie przez pryzmat barier, a nie możliwości. Jaki jest skutek takiego myślenia? Nadopiekuńczość, kształtowanie postawy biernej, zawężenie do widzenia dysfunkcji wzroku i słuchu w kategoriach choroby oraz trudności. Podobną postawę można spotkać również wśród samych osób głuchoniewidomych, które widząc, że inni w nich nie wierzą – patrzą na siebie w taki sam, schematyczny sposób, nie tworząc okazji do rozwoju, wyzwań, poznawania siebie i swoich możliwości. A przecież tak jak wszyscy - mają pasje, pragnienia, marzenia i chcą je realizować! Niewątpliwie, codzienne funkcjonowanie osoby głuchoniewidomej jest inne od tego, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Jak się jednak okazuje, przy odpowiednim wsparciu, aktywność opisywanej grupy może być pełna i zaskakująca. Ogromną rolę w działaniach podejmowanych przez osoby z jednoczesną dysfunkcją wzroku i słuchu, mają tłumacze – przewodnicy i tłumacze języka migowego. Z ich wsparciem, świat staje się przyjazny i dostępny. A dziś osoby głuchoniewidome zapraszają Panią/Pana na wystawę swoich fotografii…