koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
AMKL 75 latTpL repertuar
zmodyfikowano  2 lata temu  »  

Musiałam sama stać się słońcem. Małgorzata Goliszewska, Dorota Hadrian, Patrycja Orzechowska

Bytom »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 10 730 wyświetleń od 14 czerwca 2022
  • od: 18 czerwca 2022, sobota
    do: 5 sierpnia 2022, piątek

Musiałam sama stać się słońcem. Małgorzata Goliszewska, Dorota Hadrian, Patrycja Orzechowska

18.06 – 5.08.2022

w ramach cyklu Dom Kobiet

wernisaż: 18.06. (sobota) w godz. 19:00–21:00

oprowadzania: w każdy piątek o godz. 17:00

Dom kobiecy jest obszarem czynów małych. Jest przeciwieństwem obszarów przynależnych do wielkich czynów męskich. Braterstwo jest w walce, siostrzeństwo jest w opiece. Cytując Jolantę Brach-Czainę: „podstawę naszego istnienia stanowi codzienność”. Dom jest obszarem krzątania się. Wstydzimy się tej codzienności, chociaż jest sensem naszej egzystencji. Dlatego powinniśmy robić wszystko, by obedrzeć ją ze wstydu i banału, wydobyć na światło dzienne. Symboliczny dom jest miejscem oddawania przez kobiety daniny społeczeństwu – daniny w postaci opieki i sprzątania. Zawody pielęgniarki oraz sprzątaczki nadal występują w powszechnym użyciu tylko w formie żeńskiej. Nie bez przyczyny są też źle opłacane. Do pracy w obszarach opieki i sprzątania społeczeństwo nie potrafi nabrać szacunku, prace te bowiem wykonywane były i są za darmo, jako obowiązek kobiety, część jej życiowej roli. Kobiety wykonują średnio 4,5 godziny prac domowych dziennie, bezpłatnie. Wykonują także 80 procent wszystkich obowiązków domowych.

Podczas pracy nad cyklem wystaw Dom Kobiet w CSW Kronika, zastanawiać się będziemy w jakim miejscu jest rodzimy ruch kobiecy po ponad stu latach od uzyskania przez Polki praw wyborczych. Do wystawy „Musiałam sama stać się słońcem” zaprosiłyśmy trzy artystki oraz grupę kobiet z klubu Amazonek. Z ich prac odczytujemy indywidualne kobiece doświadczenia, które są dla nich aktualnie najważniejsze, będąc jednocześnie próbą odnalezienia się w dobie chaosu i wszechobecnego zagrożenia.
W przedpokoju do lepszego jutra, sypialni, pokoju ze światła i sali balowej odczuwamy energię przesyłaną wzajemnie między kobietami, ale także skierowaną do samych siebie. Opiekuńczość skierowana jest nie na zewnątrz, jak w stereotypowej roli, lecz do środka, poprzez formy samoleczenia, budowania strefy ochronnej, wreszcie przez spontaniczny, wspólny taniec. W myśl poetki Anny Świrszczyńskiej: „Kiedy zgasło nade mną słońce, musiałam sama stać się słońcem. To było trudne, ale teraz jaka wygoda”.

Małgorzata Goliszewska (ur. w 1985) – artystka multimedialna, reżyserka. Absolwentka Akademii Sztuki w Szczecinie. Pracuje z różnymi mediami (film, wideo, obiekty, instalacje, fotografia, performance, tekst, dźwięk, rysunek). Interesuje ją badanie i poszerzanie granic dokumentu oraz bezpośrednia praca z drugim człowiekiem. Stypendystka Fundacji Vordemberge-Gildewart (2017), Festiwalu Młoda Polska (2015), Socrates Erasmus na University of Art and Design w Cluj-Napoca, Rumunia (2014) Laureatka Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014, 2013). Laureatka 13. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii.

Dorota Hadrian (ur. 1984 r.) – artystka sztuk wizualnych. W latach 2004-2010 studiowała na Wydziale Rzeźby i Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskała stopień doktory na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. W roku 2008 otrzymała stypendium im. Jana Matejki, a w latach 2010 i 2014 była stypendystką MKiDN. W działalności artystycznej sięga po wypracowane przez klasyczną sztukę europejską wzorce ikonograficzne, operuje kulturowymi, wieloaspektowymi nawiązaniami, aluzjami oraz cytatami. Tematem badań czyni walkę ze stereotypami w kulturze i popkulturze. Głównymi środkami wyrazu artystki jest rzeźba, wideo i malarstwo. Mieszka i pracuje w Bytomiu. Laureatka Nagrody Prezydenta Bytomia MUZY 2019 za osiągnięcia twórcze.

Patrycja Orzechowska – artystka multimedialna, autorka książek artystycznych; zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, zbieractwem, grafiką użytkową i ready-mades. Absolwentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych, znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych. Mieszka i pracuje w Gdańsku.
www.patrycjaorzechowska.com

autor:
zmodyfikowano  2 lata temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ