Galeria ŚLAD zaprasza serdecznie na wystawę Katarzyny Dunieckiej i Pawła Wiśniewskiego

ANIOŁY - kamienni strażnicy

Otwarcie wystawy: 10 lutego 2007 r. godz. 18.30 Wystawa czynna do: 12 marca 2007 r.

Katarzyna Duniecka

Urodzona w 1979 w Inowrocławiu. W 2000 roku ukończyła Medyczne Studium Zawodowe – Wydział Terapii Zajęciowej w Toruniu. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych w Toruniu – 2005r.

Pracuje z osobami niepełnosprawnymi; początkowo jako wolontariuszka na turnusach rehabilitacyjnych, później w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Kruszwicy, jako instruktor terapii zajęciowej pracowni plastycznej. Tworzyła oprawę plastyczną sceny podczas Ogólnopolskich Spotkań Literackich w Kruszwicy, m.in. dla Macieja Zębatego, Starego Dobrego Małżeństwa i Janusza Radka. Brała udział w przygotowaniach i wykonywaniu scenografii do przedstawienia „Żabi Król” Warsztatu Terapii Zajęciowej w Kruszwicy, laureatów „Albertiany 2006” (Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie). Inscenizacja wystawiona była w teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie na zaproszenie Anny Dymnej. Obecnie w „Tęczowym Domu” prowadzonym przez zgromadzenie Sióstr Benedyktynek – misjonarek w Ełku pełni funkcję terapeuty zajęciowego.

W 2001 roku brała udział w wystawie plenerowej na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu. W 2004 roku uczestniczyła jako reprezentantka Polski na międzynarodowym plenerze w miejscowości Korsze (woj. warmińsko - mazurskie). W 2006 roku podczas XVIII Ogólnopolskich Spotkań Literackich w „Pałacu” w Kobylnicach eksponowała szkice aniołów w ramach wystawy „Anioły – kamienni strażnicy”. Wystawa zawiera 13 aniołów. Wizerunki 12 aniołów zostały wykorzystane do stworzenia kalendarza. Każdy z aniołów chroni przed wybraną ludzką wadą, grzechem.

Nie trzeba być terapeutą, żeby wiedzieć, że na wiele kłopotów, problemów pomocna jest praca, „zajęcie”…Praca nad aniołami była swoistą terapią dla samej autorki. Poszukiwała ukojenia, spokoju i nieco zapomnienia o tym o czym trzeba zapomnieć… Anioły: niepozorne, szarawe, bezbarwne… Nie chcą pokazywać dokładnie twarzy, ważny jest gest i postawa… Milczą… Są niedopowiedzeniem w formie… Są rozważaniem… Wprowadzają odbiorcę w nastrój zamyślenia, choć można przejść obok nich zupełnie obojętnie. Powiem: „Gdy dostaje się szansę na życie (… czasami drugą) to trzeba to wykorzystać. Nie mam do końca pomysłu jak…”

Paweł Wiśniewski

Urodzony w 1975r., rodowity kruszwiczanin. W 1997r., po ukończeniu Studium Dziennikarskiego w Bydgoszczy, współpracował jako fotograf z wydawnictwami promocyjno-reklamowymi w Toruniu i Bydgoszczy oraz z Biuletynem ATR w Bydgoszczy. Pod koniec 2002 r. pracował w „Tygodniku Pałuki” w Żninie jako reporter. Był redaktorem naczelnym miesięcznika samorządowego PANORAMA KRUSZWICKA oraz redaktorem i fotoreporterem EXPRESSU Inowrocławskiego. Współpracował jako fotoreporter z Urzędem Miejskim w Kruszwicy. Oprócz zdjęć reporterskich, fotografuje również przyrodę, architekturę oraz martwą naturę. W 2003 roku eksponował swoje prace w toruńskim Merinotex’ie na wspólnej wystawie pt. Galeria Bezdomni. Na przełomie marca i kwietnia 2004 roku na indywidualnej wystawie zorganizowanej w Mini Galerii Klubu „KOPERNIK” w Inowrocławiu prezentował fotogramy pt. KRAJOBRAZY KRUSZWICKIE. W tym samym roku prace artysty zainaugurowały XVI Ogólnopolskie Literackie Spotkania Pokoleń w Pałacu w Kobylnikach. IV Turniej Muzyki Akustycznej w Klubie „KOPERNIK” w Inowrocławiu otworzyła autorska wystawa pt. „Rock, folk, blues w obiektywie”. Jego zdjęcia reporterskie można również zobaczyć na stałej prezentacji w Centrum Kultury „Ziemowit” w Kruszwicy.

Prezentowane fotografie ANIOŁÓW we wrześniu 2006 roku wspólnie ze szkicami Katarzyny Dunieckiej otwierały XVIII Ogólnopolskie Literackie Spotkania Pokoleń w Kobylnikach. Zdjęcia zostały wykonane na cmentarzach znajdujących się na terenie Gminy Kruszwica. Autor w czasie poszukiwań figurek miał trudności ze znalezieniem potencjalnych „modeli”. Niewielka ilość anielskich przyjaciół, którzy mają zadanie pomagać, chronić przed złem i prowadzić ku dobremu, sprawia że kult „Anioła” odchodzi wraz z upływem czasu w zapomnienie.