koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365
zmodyfikowano  8 miesięcy temu  »  

MOJE SERCE MÓJ LÓD

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 17 408 wyświetleń od 22 stycznia 2024
  • 12 kwietnia 2024, piątek
    » 18:00
  • 11 kwietnia 2024, czwartek
    » 18:00
  • 10 kwietnia 2024, środa
    » 18:00

Tekst: Paweł Wolak
Reżyseria: Paweł Wolak, Katarzyna Dworak (PiK)
Scenografia, kostiumy, opracowanie graficzne: Kinga Grzywacz (ASP)
Muzyka, opracowanie muzyczne: Tymoteusz Lasik (AM)
Teksty piosenek, ruch sceniczny: Katarzyna Dworak
Reżyseria Światła: Alicja Pietrucka
Asystent reżyserów: Tomasz Wóltański

Obsada:
Nina Biel jako Kisa
Damian Kujawski jako Ojciec, Skorpion i Kondi
Laura Pajor jako Matka, nauczycielka i Serce Matki
Aleksandra Sierpień jako Kisa
Piotr Sobera jako Ojciec, karawana, Beny
Maria Stępień jako Kisa
Kinga Stolc jako Kisa
Tomasz Wóltański jako Ojciec i Człowiek Bez głowy
Oliwia Zalewa jako Serce

Premiera: 18.11.2023
Spektakl dla widzów od 16 roku życia.
Czas trwania: 110 minut

Gdy nasza córka, obecnie osiemnastolatka, miała pięć lat, poczułem taką… ojcowską adrenalinę. Wróciły moje własne wspomnienia z dzieciństwa, kiedy w buncie przeciwko dorosłym i całemu wielkiemu światu obiecywałem sobie, że ja będę inny. Czułem jako dziecko, że nikt mnie nie rozumie, że to wszystko powinno być inaczej skonstruowane. Chyba każdy to czuje, prawda? A potem przychodzą nowe problemy, z biegiem lat trzeba ze szkołą, ze znajomymi, z pracą iść na kolejne ustępstwa, życie nas uodparnia na naszą pierwotną wrażliwość i stajemy się kimś innym, niż to sobie obiecaliśmy. Patrząc na naszego brzdąca, poczułem te emocje jeszcze raz, i zacząłem pisać. I z roku na rok coś dopisywałem… przez dziesięć lat. Moja bohaterka Kisa jest zawieszona w świecie marzeń, półsnu, stwarza w głowie pustynię, na którą ucieka gdy świat realny staje się zbyt trudny aby w nim zostać. Czy powróci z tej pustyni aby normalnie żyć? Pytanie główne brzmi: ZACZĄĆ NORMALNIE ŻYĆ TO PORAŻKA, CZY ZWYCIĘSTWO?
~ Paweł Wolak

autor:
zmodyfikowano  8 miesięcy temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ