Wydaje się, co zaskakujące, że w obrębie płotna Piotrowski czyni znak rowności między konturem a barwą. Nadaje im niemal identyczną funkcję. Używa ich zamiennie i na nich rozpina materię farby, jak na stelażu. Czasami jest to tylko wyraźna kropka, zwornik kompozycji. Czasami zamaszyste dwa białe łuki. Innym razem nieco odarty z niedopowiedzeń wyraźny czarny kontur. Pomiędzy nimi „wgnieciony" w te ramy, znajduje się kolor. I choć jest tu plamą jednoznaczną, pozbawioną niuansow, to odbieramy go nie jako wypełnienie tła, „założenie" farbą przestrzeni pomiędzy. Mimo że nie ma tu niemal faktury, impastu, fizycznej grubości, to jest on jednak rzeźbiarski, silny, budujący. Tak realizowany przepis na obraz powoduje, że kreacje Piotrowskiego, i te geometryzujące, i te estetyzująco-eleganckie, i te mocno ekspresyjne, mają wspolnotę, niosą niezaprzeczalną sygnaturę swojego tworcy, ale też przede wszystkim manifestują swoją głęboką malarskość, w przeciwieństwie do tak modnej ostatnio, powierzchownej ilustracyjności.

Agnieszka Gniotek

fragment tekstu z katalogu do wystawy

GRZEGORZ LEON PIOTROWSKI Urodzony w 1976 r. Jest absolwentem ASP w Poznaniu. Dyplom z wyrożnieniem uzyskał w pracowni prof. Piotra C. Kowalskiego w 2004 r. Trzykrotny stypendysta Prezydenta Miasta Gorzowa w latach 2000, 2001 i 2002. Uczestnik wielu plenerow malarskich oraz wielu innych przedsięwzięć artystycznych. Prowadzi warsztaty artystyczne. Zajmuje się książką artystyczną, akcjami plenerowymi i ceramiką.

bilety:

wstęp wolny