NIEKOŃCZĄCE SIĘ "TANGO" W ENTROPII

Instalacja na bazie filmu Zbigniewa Rybczyńskiego „Tango”

otwarcie: 10.10.2023 godz. 18:00 | wtorek

wstęp wolny

otwarcie z udziałem autora filmu: 10.10.2023 | wtorek godz. 18:00 spotkanie ze Zbigniewem Rybczyńskim: 18:30

„Niekończące się „Tango” w Entropii” to instalacja powstała na bazie nagrodzonego Oscarem filmu Zbigniewa Rybczyńskiego „Tango” (1980). Galeria Entropia i autorzy instalacji: Alicja i Mariusz Jodkowie, oddają w ten sposób hołd jednemu z najbardziej innowacyjnych twórców polskiego kina.

Projekt towarzyszy nadaniu Zbigniewowi Rybczyńskiemu tytułu doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.

---

wydarzenie fb https://www.facebook.com/events/3441798416087018?ref=newsfeed

---

„Tango” Zbigniewa Rybczyńskiego to pierwszy polski film animowany, który otrzymał Nagrodę Akademii Filmowej - Oscara (1983). Ta krótkometrażowa 8-minutowa animacja, wcześniej obsypana nagrodami na najważniejszych światowych festiwalach (Oberhausen, Huesca, Annecy, Tampere, Ottawa, Kraków) została zrealizowana w Studiu Małych Form Filmowych Se-ma-for w Łodzi (1980) w tradycyjnej technice analogowej, na taśmie celuloidowej. W czasie poprzedzającym upowszechnienie blue-boxów, osiągnięcie efektu nawarstwienia obrazu filmowego wymagało olbrzymiej inwencji technicznej, niezwykle precyzyjnej konstrukcji i niebywałej konsekwencji realizatorskiej. Efekt natłoku postaci w niewielkim pokoju został osiągnięty przez wielokrotnie nakładane na siebie ekspozycje każdej postaci z osobna. W tym celu Rybczyński ręcznie namalował około 16 do 20 tysięcy masek.

Ten, jak to określił Marcin Giżycki, „majstersztyk Rybczyńskiego” stał się podłożem wielu różnych interpretacji. Film był określany jako "polskie panopticum" (Marcin Giżycki), czy "uniwersalny taniec alienacji" (Zbigniew Benedyktowicz). Sam Autor uważa jednak, że najpierw istnieją konstrukcja i technologia. Dopiero potem obrastają znaczeniami i wytwarzają nastroje. TREŚĆ JEST WIECZNA I WSPÓLNA WSZYSTKIM LUDZIOM.

---

Zbigniew Rybczyński /1949/ - autor eksperymentalnych filmów animowanych i wideo, artysta multimedialny, programista komputerowy, twórca teledysków. Pionier nowych technologii audiowizualnych, innowator, eksperymentator, wynalazca. Wykładowca na wielu uczelniach, m.in. PWSFTviT w Łodzi, Columbia University w Nowym Yorku, Akademii Sztuki Medialnej (KHM) w Kolonii, Yoshiba University of Art and Design w Tokio. Laureat wielu prestiżowych nagród filmowych na świecie (Oscar, Prix Italia, Emmy, The Golden Gate Award na MFF w San Francisco, nagrody MFF Elektronicznych w Tokio – Montreux, MTV Video Music Awards i Video Vanguard Award „za bycie wizjonerem teledysków”, American Video Awards, Monitor Awards czy the Billboard Music Video Award). Autor „Traktatu o obrazie” - naukowo-artystycznego zbioru dokumentów ukazującego drogę artysty od wizji do jej realizacji w obrazie filmowym. Zbigniew Rybczyński w roku 2008 otrzymał od Ministra Kultury medal Gloria Artis, Łódzka Szkoła Filmowa przyznała mu tytuł Doctora Honoris Causa, otrzymał również przyznawaną przez kolegium artystów prestiżową nagrodę im. Katarzyny Kobro.

Wzorem mistrzów renesansu – Leonarda da Vinci, Piera della Francesca czy Filippa Brunelleschiego – prowadzi badania z pogranicza sztuki, nauki i techniki. Urząd Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych zatwierdził patenty Rybczyńskiego za wynalazki dotyczące obrazu elektronicznego. Znalazły one zastosowanie w przemyśle filmowym i w telewizji. /za: emigra.com.pl/

Absolwent wydziału operatorskiego PWSFTviT w Łodzi. W szkole zrealizował etiudy „Kwadrat” i „Take five”. W czasie studiów i bezpośrednio po studiach obok własnych projektów pracował jako autor zdjęć przy filmach kolegów reżyserów: Piotra Andrejewa, Filipa Bajona, Andrzeja Barańskiego. Był współzałożycielem łódzkiej grupy Warsztat Formy Filmowej. Debiutował (1973) w Se-ma-forze filmem „Plamuz” - jednym z pierwszych w Polsce animowanych teledysków muzycznych ze Zbigniewem Namysłowskim w roli głównej. Rybczyński zrealizował w Se-ma-forze szereg filmów z wykorzystaniem pomysłów formalnych ukazujących różnorodne możliwości techniki filmowej. Jego filmy „Zupa”, „Nowa Książka”, „Oj nie mogę się zatrzymać”, „Lokomotywa”, „Święto”, „Piątek – Sobota”, „Media”, „Wdech wydech” i wreszcie „Tango” były entuzjastycznie przyjmowane i nagradzane na festiwalach.

W roku 1982 wyemigrował z Polski - najpierw do Austrii, a następnie do USA, gdzie zrealizował w technikach komputerowych swoje słynne filmy „Schody”, „Orkiestra”, „Manhattan”, „Washington”, „Kafka” oraz teledyski (m.in. dla Micka Jaggera, Simple Minds, Chucka Mangione, Rush, Pet Shop Boys, The Art of Noise, Yoko Ono, Lou Reeda i obsypany nagrodami teledysk do piosenki Imagine Johna Lennona).

W 2009 roku stworzył Centrum Technologii Audiowizualnych we Wrocławiu, którego był dyrektorem artystycznym. Było to studio wielowarstwowego obrazu realizowanego bez postprodukcji. /wikipedia/

W związku z nadaniem tytułu Doctora Honoris Causa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w dn. 5-17.10.2023 czynna będzie wystawa „Zbigniew Rybczyński: Nie mogę się zatrzymać!”. Prezentuje ona wybór najważniejszych dzieł filmowych artysty, a także przykłady szkiców koncepcyjnych, stanowiących zapis jego wyjątkowego procesu twórczego, obejmującego teoretyczne badania i eksperymenty technologiczne.

więcej o Artyście i wystawie:

https://www.asp.wroc.pl/pl/wydarzenia/zbigniew-rybczynski-nie-moge-sie-zatrzymac

więcej informacji, filmografia:

https://culture.pl/pl/tworca/zbigniew-rybczynski

https://www.emigra.com.pl/tworca/zbigniew-rybczynski/