MALARSTWO

MAGDALENA SKÓRZEWSKA

... l na samym brzegu otchłani ustawić stół, na nim szklankę, dzban i dwa jabłka napisał w jednym ze swoich najnowszych wierszy Czesław Miłosz.

Martwa natura na płótnach Magdaleny Skó-rzewskiej pozbawiona jest mrocznych, holenderskich czerni. Jej urok wywodzi się z tradycji polskiego koloryzmu, kultywowanego szczególnie na uczelni krakowskiej, której artystka jest absolwentka. Świat przedstawiony na obrazach Magdaleny Skórzewskiej z reguły wypełnia płaszczyzna stołu z kilkoma, pozornie przypadkowo rozrzuconymi przedmiotami. Ciemnozielone szkło butelek, błękit syfonu, gładka, emaliowana powierzchnia metalowego dzbanka na wodę pozwalają na rozegranie dialogu, którego głównymi oponentami pozostają subtelne zestawienia czerwieni i granatu, żółci i zieleni, fioletu i seledynu. Kolorystyka często ograniczona zostaje do gamy bieli i błękitnych szarości. Oszczędne, zbudowane z najprostszych elementów martwe natury mówią nie tylko o barwach. Bohaterami malarskich opowieści pozostają skromne przedmioty, towarzyszące człowiekowi w jego codziennej krzątaninie. Te pozornie przypadkowe rzeczy zostały troskliwie wybrane z repertuaru klasyki gatunku. 'Małe tematy': butelki, dzbanki, wazony pozostają jeszcze po prostu przedmiotami a jednocześnie dają świadectwo ponadczasowej potrzebie ładu i harmonii. Malarstwo Magdaleny Skórzewskiej, nastawione na stwarzanie pozoru jest wypełnione analizą barwy, światła, ich efektami i jakością. Poprzez stanowczy modelunek wypukłości, stwardnienie konturów, cienie jak gdyby przytwierdzone do przedmiotu otrzymujemy harmonijny i powabny wizerunek świata rzeczy pozornie nieożywionych, które (podobnie jak u Cezanne'a), zostały urzeczywistnione na obrazie. Artystka jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Dąbrowie Górniczej. W roku 2001 ukończyła studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom otrzymała w Pracowni Serigrafii na Wydziale Grafiki. Swoje prace prezentowała dotychczas na studenckim Ogólnopolskim Przeglądzie Grafiki Użytkowej w Katowicach, Krakowskim Festiwalu Plakatu oraz w Pałacu Sztuki w Krakowie. Uprawia malarstwo oraz grafikę. Lubinska wystawa jest pierwszą, indywidualną prezentacją Magdaleny Skórzewskiej. Na ekspozycji w Galerii Jadwiga spotkamy się z serią płócien, zrealizowanych w większości jeszcze podczas studiów. Ich prostota, oszczędność, pozornie oczywisty temat dają świadectwo naturze, która ciągle jeszcze może pozostawać centralnym tematem malarstwa. W przeciwieństwie do wielu wystaw młodych absolwentów, zagranych często na najwyższej, histerycznej nucie (Ja i Absolut) Magdalena Skórzewska z korzyścią dla siebie unika patetycznej ekspresji. W zamian za to otrzymujemy serię obrazów wypełnionych uważną obserwacją świata. Swoją lakoniczną definicją malarstwa o prostej i ascetycznej formie artystka przypomniała nam, iż obrazy powołuje się do życia po to, aby odświeżyć wzrok, uważniej spojrzeć na naszą codzienność.