PEJZAŻE WEWNĘTRZNE

SZKŁO UNIKATOWE STEFANA SADOWSKIEGO

Stefan Sadowski urodził się w 1941 roku w Bliżynie. W latach 1963-1969 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom ze specjalizacją projektanta szkła uzyskał w pracowni prof. Stanisława Dawskiego. W 1968 roku rozpoczął pracę w Hucie Szkła Sudety w Szczytnej jako projektant, a od 1975 roku na stanowisku kierownika Zakładowego Ośrodka Wzornictwa. Od 1986 roku prowadzi prywatną artystyczną pracownię szklarstwa w swoim domu w Polanicy Zdroju. Tworzy szkło unikatowe, posługując się bogatym repertuarem metod jego kształtowania, zatapiania koloru, pęcherzy powietrza oraz tlenków metali. Już od przeszło dwudziestu lat konsekwentnie realizuje program artystyczny, którego najistotniejszą cechą jest dążenie do form rzeźbiarskich. W kręgu jego twórczych zainteresowań znajduje się również szkło użytkowe, witraże i szklana biżuteria. Na dorobek wystawienniczy Stefana Sadowskiego składa się wiele ekspozycji zbiorowych i indywidualnych w kraju i poza granicami. Forma wypowiedzi artystycznej, jaką jest szkło unikatowe pozwala uzyskiwać wyjątkowe rezultaty, zawierające elementy rzeźby, malarstwa, grafiki czy również witrażu. Prace Stefana Sadowskiego wydają się w pełni eksploatować wszystkie te możliwości. Jego dzieła zwracają uwagę płynnym, miękkim przenikaniem kształtów, co w znacznej mierze stanowi odzwierciedlenie specyficznych właściwości szkła. Jak twierdzi autor, szkło ma bowiem nie do końca określoną budowę fizyczną, którą jest pogranicze stanu ciekłego i stałego. Dopełnieniem, czy raczej podkreśleniem trójwymiarowego, rzeźbiarskiego charakteru tych prac jest stosowanie marmuru lub granitu. Kolejny istotny składnik szklanych kompozycji Sadowskiego to także zamknięta wewnątrz brył barwa, która wraz z pęcherzami powietrza tworzy przestrzenne, abstrakcyjne układy. Ciepłe kolory, zazwyczaj stonowane czerwienie, brązy, błękity, obserwowane poprzez warstwę szkła o bardzo zróżnicowanej fakturze, sprawiają wrażenie żywych, swobodnie unoszących się form. Dodatkowym elementem kreacyjnym tych prac jest światło. Przenikając poprzez wnętrza dzieł pełni funkcje aktywnego kreatora kompozycji, tworząc intersujące efekty modelunku zamkniętej w szkle przestrzeni - jako plastycznej tkanki, oraz falującej, ekspresyjnej powierzchni. Twórczość Stefana Sadowskiego cechuje skupienie na wewnętrznej rzeczywistości dzieła. Artysta jako temat swych prac wybrał połączenie wszystkich ich elementów strukturalnych: faktury powierzchni, światła, kształtu, koloru. Dialog prowadzony przez Stefana Sadowskiego z widzem dotyczy w głównej mierze emocji, które kryją się za siłą oddziaływania nieprzedstawiających form, ich kształtów, barw. Nie sposób w pełni rozwiązać zawartych w tych pracach treści, ale obcując z nimi czujemy, że mamy do czynienia z osobistymi wyznaniami, wizjami przeżytej rzeczywistości. Zamknięte w dziełach Stefana Sadowskiego emocje tworzą odrębne światy, ujarzmione w przestrzeni szkła projekcje przeżyć. [pb]