Autorzy: Irena Anioł, Elżbieta Gaińska, Teresa Brandyk, Bogumiła Hyla-Dąbek, Andrzej Kozak, Krystyna Jaworska, Krystyna Filmanowicz, Beata Wołyniec, Janina Komorowska, Krystyna Jaworska, Irena Sosnowska, Jerzy Staszewski, Teresa Kaczmarek, Regina Pawliczak, Paweł Janczaruk, Wanda Maciejewska, Małgorzata Mężyńska, Stefan Szczęsny, Danuta Mamczur, Roman Grobarski, Andrzej Kozak

Fragment tekstu komisarza wystawy, Pawła Janczaruka (całość jest na stronie wystawy):

Oczywiście już od początku istnienia fotografia nierozerwalnie związała się z ulicą. Widok ulicy w Paryżu został uchwycony przez pioniera fotografii Louisa Jacquesa Daguerre'a w 1838 roku. Niezwykłość tego zdjęcia polega na tym, że widać na nim sylwetkę ludzką.

Ulica jest najbliżej nas, tuż obok. Nic więc dziwnego, że wielu zaczyna swoją fotograficzną przygodę właśnie od niej. Między fotografowaniem na ulicy, a fotografią uliczną jest jednak spora różnica. W fotografii ulicznej liczy się przede wszystkim dyskrecja. Im mniej będziemy rzucać się w oczy, tym większe prawdopodobieństwo, że wykonamy ciekawe zdjęcia. Fotografia uliczna wymaga wciskania spustu migawki jedynie w sytuacjach, które naprawdę na to zasługują. Starajmy się obserwować świat przez obiektyw, i tak fotografować, żeby ze zdjęć wynikało, co chcemy powiedzieć.

Natomiast oglądanie prac fotografów ulicznych doprowadzi nas do wniosku, że techniczna perfekcja nie jest ich obsesją. Dążenie do doskonałości jest tu kwestią drugorzędną, o wiele istotniejsze jest uchwycenie konkretnej chwili. W przypadku niektórych fotografów przekrzywione kadry stały się nawet znakiem rozpoznawczym. Także wszelkiego rodzaju przepalenia, niedoświetlenia, poruszenia czy zniekształcenia są elementami specyficznymi dla tej formy fotografii. Najlepiej, jeśli ta niedoskonałość naszego zdjęcia staje się jego atrybutem. Poruszona fotografia nabiera niespokojnego charakteru, lecz forma musi korespondować z treścią.

Fotografia uliczna jest wbrew pozorom bardzo trudna, wymagająca przełamania bariery nieśmiałości i skierowania obiektywu w stronę obcego człowieka. Rozpoczęcie przygody z tym gatunkiem to zatem skok na głęboką wodę.

„…sprzeczność jest chyba nierozłączną częścią samej kondycji ludzkiej, i to dosyć, żeby z tego brała się cudowność.”

Czesław Miłosz